Ο χαμένος κόσμος του Βιτόριο Ντε Σέτα

Γεννημένος σε αριστοκρατική οικογένεια στο Παλέρμο το 1923, ο Vittorio De Seta σπούδασε αρχιτεκτονική, η οποία διαμόρφωσε την εικονοκλαστική αισθητική του πολύ πριν γραφτεί στη σχολή κινηματογράφου της Ρώμης. Γοητευμένος από την αβυσσαλέα σκληρότητα της αγροτικής ζωής, ο De Setta κινηματογράφησε μια θρυλική σειρά από μικρού μήκους ταινίες για τους βοσκούς, τους ψαράδες και τους μεταλλωρύχους της Σικελίας, της Σαρδηνίας και της Καλάμπριας, που τους έκαναν να μοιάζουν με αγίους, έτοιμους να μαρτυρήσουν στο βωμό της επιβίωσης. Ο ανθρώπινος μόχθος, η λιγοστή αλλά βαθιά χαρά και η σκοτεινή μάχη ενάντια στη φύση εξυψώνονται από τον εξπρεσιονιστικό φακό του De Setta σε μια ελεγεία της βιοπάλης που αδιαφορεί για τα περιττά λόγια. Αντ’ αυτού, επιλέγει παραδοσιακά τραγούδια, επιφωνήματα και ασήμαντες καθημερινές κουβέντες που συχνά αιωρούνται αμετάφραστες στις ταινίες του σαν μουσική. Αυτά τα 10 μίνι αριστουργήματα, που ώθησαν τον Martin Scorsese να τον αποκαλέσει «ανθρωπολόγο με καρδιά ποιητή», αποτελούν μια αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία για το μεγαλείο ενός κόσμου που έχει πλέον εξαφανιστεί.

Το πρόγραμμα αποτελείται από τις εξής ταινίες: The Age of Swordfish (Lu tempu di li pisci spata, 1954), Islands of Fire (Isole di fuoco, 1954), Easter in Sicily (Pasqua in Sicilia, 1955), Solfatara (Surfarara, 1955), Sea Countrymen (Contadini del mare, 1955), Golden Parable (Parabola d’oro, 1955), A Day in Barbagia (Un giorno in Barbagia, 1958), Fishing Boats (Pescherecci, 1958), Orgosolo’s Sepherds (Pastori di orgosolo, 1958), The Forgotten (I dimenticati, 1959).

Οι ταινίες έχουν αποκατασταθεί από τη Cineteca di Bologna στο εργαστήριο L’Immagine Ritrovata και από το The Film Foundation, με χρηματοδότηση από το George Lucas Family Foundation.